De Brandneteloorlog

Sommige journalistieke blunders blijven bij. Zo had discussieleider Maartje van Weegen haar politieke voelsprieten niet aanstaan tijdens het legendarische debat tussen Melkert en Fortuyn en begon de studio analyse met: “Nou, niet veel nieuws, hé?”.

Een vergelijkbare uitglijder was er gisteren bij Op1. Sven Kockelmann besloot om Jouke Hospes (16) uit te nodigen, die een avond daarvoor twee politiekogels in de cabine van zijn trekker terugvond nadat bij besloot weg te rijden van een demonstratie in Friesland.

Politie Fryslân had overigens een andere lezing:

Jouke heeft dus ook nog 24 uur vastgezeten vanwege zijn ‘poging tot doodslag’.

Helaas voor de politie waren er twee jongeren in de buurt, die met een mobieltje een opname hebben gemaakt van het hele gebeuren, die al snel zijn weg op internet vond.

Er waren dus geen waarschuwingsschoten en je moet wel heel veel fantasie hebben om enige dreiging te zien in het gedrag van de jongen met zijn trekker.

Sven Kockelmann ging bij Op1 echter helemaal los nadat hij aan Jouke had gevraagd wat er nu precies wat gebeurd (we keken naar een opname, want die jongen mocht niet na 11 uur op TV optreden, dan moet ie naar bed).  
Als u van werkelijk tenenkrommende televisie houdt, is het kruisverhoor van Sven (zie link na 8:00 minuten) zeker de moeite. Onvoorstelbaar hoe een duurbetaalde journalist zich in zo’n empathisch vacuüm kan bewegen.

Jouke is inmiddels volledig vrijgepleit door het inmiddels beroemde filmpje (zie link).
En dan heb je dus te dealen met het feit dat die jongen door een agent gericht is beschoten met twee kogels en daarna 24 uur in de gevangenis heeft gezeten.
Maar Sven hoopt blijkbaar dat het allemaal nog goedkomt en dat Jouke en de agent die hem heeft beschoten na een goed gesprek nog beste vrienden worden. Vol ongeloof richt hij de vraag aan de ouders: “Zelfs als die agent met u in gesprek wil, wilt u dan toch aangifte doen tegen deze agent?” 

Maar waar zit je dan naar te kijken?

De pers is duidelijk niet op de hand van de boeren…

Marie Rosenkrantz Lindegaard van het Nederlands Studiecentrum voor Criminaliteit en Rechtshandhaving (NSCR) toont in Trouw haar begrip voor de politie:
“De insteek van de politie om in eerste instantie vooral gesprekken te voeren vond ze bewonderenswaardig. “Verbinding aangaan met demonstranten werkt stabiliserend, maar als mensen al op straat zijn is praten niet altijd genoeg om het op te lossen”, zegt Lindegaard.

Als protesten al op gang zijn moet de politie volgens haar soms hard ingrijpen, om te zorgen dat het niet uit de hand loopt. “Blokkades hebben een heftige impact op de maatschappij, en op een gegeven moment moet je de openbare orden herstellen.”

Na twee weken boerenprotesten is duidelijk te merken dat de politie daarmee bezig is. Blokkades op snelwegen worden niet meer getolereerd en op basis van beelden van rellen zijn mensen opgepakt. Aan de andere kant publiceren demonstranten online de naam en een herkenbare foto van de agent die dinsdagavond geschoten zou hebben.”

Hoe heeft deze zaak zo ver op kunnen lopen en waarom is er geen enkele politicus die aan een 16 jarig, bijna dodelijk slachtoffer van de onbegrijpelijke stikstof rellen, zijn of haar oprechte excuus aan komt bieden, is me een raadsel. Mark Rutte is toch meestal niet zo moeilijk met excuses…
De Telegraaf kopte vandaag mooi: “Het laatste wat ons land nodig heeft is meer olie op het vuur door het feitenvrij gekakel van politici”. Maar het “feitenvrije gekakel” heeft er dus al wel voor gezorgd dat de politie op een trekker wegrijdende 16 jarige boerenzonen, aanziet voor een ‘vluchtende crimineel’ (de enige andere reden, naast zelfverdediging, om het geweer te mogen trekken).

Het lijkt alsof de enige emotionele koppen over het incident van buitenlandse bronnen komen:

Natuurlijk heeft de buitenlandse pers geen idee waarom deze onrust in Nederland heerst. Iets met het klimaat of zo?

Het is wat symbolisch dat de kogel die Jouke bijna het eerste slachtoffer maakte van de boerenprotesten tegen de Stikstofwet ‘van rechts kwam’, volgens Jouke. Ik herinner me een andere discussie, ook ten tijde van Fortuyn, waarbij de richting van de kogel een politiek item werd.

Hoe dan ook; Mark Rutte heeft besloten om als een ware Margret Thatcher de geschiedenis in te willen gaan. Wat nou stakingen?

Het verschil is natuurlijk wel: Thatcher maakte een eind aan een onrendabele tak van de economie, waar het ook in de verre toekomst ook nooit meer goed zou komen, om de rest van de economie te redden (wat ook lukte).
Mark vecht zijn strijd uit tegen een vitale sector van de economie, waarbij ook alle andere  economische activiteiten de dupe zijn (huizenbouw, luchtvaart) of kunnen worden (industrie, transport), om te voorkomen dat er teveel brandnetels in onze natuurgebieden gaan groeien (maar daar overigens zelf geen onafhankelijk onderzoek naar doet, of laat doen).

De inzet is het waard natuurlijk: we zullen aan Mark denken als we over vijfentwintig jaar door onze fijne nieuwe natuurgebieden huppelen, zonder vrees om een keer geprikt te worden door zo’n nare brandnetel, omdat Mark zijn oorlog heeft gewonnen…

Maar ik hoop dat hij zich eindelijk bedenkt en met zijn stikstofkabinet opstapt voordat er echt doden vallen…


Geplaatst

in

door

Tags: