Het was een leerzame week. Als eerste zag ik dat Johan Derksen een aardige theorie over “de Waarheid” ontwikkelde, nadat hij een interview had gehoord van Ronald de Boer over de mensenrechten in Qatar.
“Tegen zoveel domheid is een normaal mens niet bestand”, aldus Derksen. “Deze man heeft zeven jaar daar gewoond en heeft zeven jaar lang niets gemerkt dat daar iets aan de hand was met mensenrechten. Hij heeft ook zeven jaar niet op de site van Amnesty International gekeken. Hij zat daar in een compound met louter miljonairs.”
Derksen wijst erop dat de Britse krant The Guardian niet als enige bericht heeft over de vele doden rond het bouwen van de WK-stadions. “Rapporten van Amnesty worden wereldwijd heel serieus genomen, serieuze kranten publiceren erover, en dan heeft hij de brutaliteit om te zeggen: ‘Iedereen kan wel wat zeggen.’ Hij moet voor geld recht praten wat krom is.”
Dus; wanneer een internationaal gerespecteerde instantie een bevinding doet en ‘serieuze kranten’ hierover publiceren, dan kun je daar beter niet tegenin gaan, want “tegen zoveel domheid is een normaal mens niet bestand”.
Auw. Dat komt me bekend voor. Daar kun je het mee doen met je klimaat- en stikstoftheorietjes…
De week werd nog slechter na het zien van Arjen Lubach’s avondshow van afgelopen dinsdag. Het thema deze keer was “de Grote klimaatleugen”. U kunt het hier nog zien.
Lubach, die in 2020 nog tot “De influencer van het jaar” werd gekozen (overigens heel erg verdiend, de Fabeltjesfuik is nog steeds een meesterlijk stukje televisie), heeft er volgens mij geen goed aan gedaan om dagelijks op televisie te willen verschijnen.
De grote klimaatleugen bleek een bewerking te zijn van een onderzoek van de Washington Post van 7 november 2021. “Countries’ climate pledges built on flawed data, Post investigation finds”, een link naar het stuk is hier te vinden.
Allereerst natuurlijk de vraag; waarom zou je in ‘s hemelsnaam een artikel uit november vorig jaar, geschreven in voorbereiding op de klimaattop in Glasgow, in maart 2022 weer opduikelen?
Maar is het inhoudelijk dan zo sterk? Tsja, ik vond het wel meevallen eigenlijk…
In dit stuk worden de jaarlijks verplichte rapportages over broeikasuitstoot die de landen aan de Verenigde Naties moeten aanleveren vergeleken met een drietal onafhankelijke onderzoeken. Lubach vond het onbegrijpelijk dat de landen zelf hun eigen broeikasgas- emissies konden rapporteren en dat moest natuurlijk wel fout gaan.
De eigen rapportage werd vergeleken met onderzoeken van De Voedsel- en Landbouworganisatie van de Verenigde Naties (FAO), met die van “The Global Carbon Project” (GCP), ooit opgezet om o.a. betrouwbare data te verschaffen ten aanzien van uitstoot van broeikasgassen en het onderzoek van de “Earth System Science Data” (Minx et al.).
Dat alleen al bleek een beetje lastig uit te leggen. Als eerste werden degenen die twijfelden aan “de consensus”, door Lubach gelijkgesteld met een zielig stelletje FvD-ers (“Tegen zoveel domheid…”). Daarna werden de kijkers nogal zalvend gerustgesteld door erop te wijzen dat de Aarde opwarmt en dat de mens daarvoor verantwoordelijk is, om daarna in één adem door te steken naar de kooldioxide-hypothese.
Over het onderzoek van de Washington Post dacht Arjen te weten dat de “onafhankelijke onderzoeken” waren gebaseerd op “metingen met satellieten en zo” (onzin natuurlijk). Om vervolgens de hoogste inschatting van een van de geciteerde onderzoeken (57,443 Gigaton CO2-eq door Minx et al.) als vaststaande waarheid ten aanzien van de uitstoot te presenteren.
Als je dit onderzoek van november vorig jaar dan toch, om voor mij onbekende reden, voor het voetlicht wilt halen, dan was het toch wel aardig geweest om aan te geven dat het grote verschil in de onderzoeken met name aanwezig was bij de inderdaad bijzonder lastige inschatting van het effect van veranderend landgebruik en bosbedekking (Land Use, Land Use Change, and Forestry (LULUCF)).
Zonder deze sector waren de onderzoeken immers best wel vergelijkbaar: (FAO: 50,906 GT CO2-eq; GPC: 49,665 GT; Minx: 50,838 GT en de door de landen gerapporteerde hoeveelheid was 47,507 GT).
Inclusief LULUCF waren de verschillen dus veel groter. Volgens de landen zelf zou LULUCF gezorgd hebben voor een opname van in totaal 3,326 GT CO2-eq.
Minx meent dat de factor LULUCF een toename van de uitstoot betekent van maar liefst 6,605 GT, waardoor deze beide ramingen ineens wel 13,262 GT uit elkaar komen te liggen (volgens het FAO was er ook een positieve LULUCF van 1,748 GT en ook het GCP gaat uit van een positieve bijdrage van 3,825 GT).
En dat was dus de ‘grote klimaatleugen’ volgens Lubach. Zonder al te veel (=geen) bewijsvoering waarom het ene onderzoek zoveel beter zou zijn dan het andere (want het was immers “door satellieten, of zo, gemeten”).
Nee, er kwam geen pleidooi om internationale kengetallen vast te laten stellen ten aanzien van de groottebepaling van de LULUCF, wat volgens mij de enige waardevolle uitkomst is van het WP-artikel. Het enige wat volgens Lubach telde dat tal van ontwikkelingslanden onbetrouwbare cijfers naar de UN hadden gestuurd. Leuk bedacht, maar met een dergelijke stemmingmakerij stuur je wel mensen naar de andere kant van de Fabeltjesfuik.
Gelukkig was hiermee nog niet gedaan. Want volgens Lubach jokten wij ook wel een beetje, omdat houtstook dus niet werd meegerekend. Dit was natuurlijk het moment waarop ik opveerde, daar had ik immers vorige week nog over geschreven (zie link).
Maar helaas.
Voor Lubach was het vooral schrijnend dat de barbecue in Nederland helemaal niet werd meegeteld. OK, daarmee blijf je natuurlijk wel binnen de parameters van jouw eigen doelgroep, die helemaal niet wil weten dat biomassa nooit een vervanging kan zijn voor de fossiele brandstoffen.
Dat we met onze houtstook al ons bos binnen drie jaar zouden hebben afgebrand en er ook nog sprake zou zijn van verantwoord bosbeheer als we onze woudreuzen dan vervangen door pinkdunne boomsprieten, in het kader van de herplantplicht, was volgens mij een leuker item geweest. Daar kun je ook nog leuke plaatjes bij verzinnen.
Dat voor verantwoord bosbeheer, voor ons huidig verbruik van biomassa, een bos ter grootte van 17,5% van Europa nodig hebben, was ook veel grappiger geweest (maar misschien niet in tijden van oorlog).
Ik heb er het volste vertrouwen in dat Lubach dat echt wel boven water had gekregen, maar dan moet hij daar wel even de tijd voor nemen. Wat was er mis met alleen “Zondag met Lubach”?
