Het Britse Channel 4 heeft een rapportage gemaakt over waarom “climate change deniers” nog steeds bestaan in de Verenigde Staten. Te zien op https://www.youtube.com/watch?v=qXLqoFHGmv0.
Deniers worden hier geconfronteerd met de volgende vragen: “Het IPCC rapport over climate change wordt opgesteld door honderden klimaat wetenschappers en de bevindingen van het IPCC worden geaccepteerd door alle regeringen van de wereld. Wanneer jullie hierin niet geloven, hoe zit het dan met de almaar verergerende bosbranden in de wereld, droogtes en overstromingen?”
Siobhan Kennedy, van Channel 4, had blijkbaar niet de moeite genomen om zich echt te verdiepen in deze kwestie, omdat de rampen die ze schilderde weliswaar samen zouden hangen met een opwarmende wereld, maar dat deze in werkelijkheid, volgens de klimaatontkenners, alles behalve ‘verergeren’ en daar vreemd genoeg ook nog statistisch materiaal bij vinden.
Maar ook het IPCC zelf geeft in haar AR6 rapport aan dat er van de rampen-serie, die ooit door Al Gore werd geprofeteerd, eigenlijk alleen vertrouwen is in een toename van hittegolven sinds de jaren vijftig. Daar hangt dus een toename van bosbranden (fire weather) mee samen.
Gevonden argumenten
Het typeert eigenlijk wel de huidige (niet-bestaande) discussie over ‘het klimaat’.
De huidige IPCC rapporten zijn eigenlijk onleesbaar geworden, door: a) de omvang van het rapport (+ 4000 blz) en b) ontelbare verwijzingen naar andere studies, die, wanneer ze soms zonder betaalmuur te vinden zijn, maar gedeeltelijk de ingenomen standpunten ‘verklaren’. Hierdoor wordt eigenlijk standaard terug gegrepen op de (zeer gekleurde) samenvattingen van het rapport.
Op het alarmistische klimaatveranda lezen we dus:
“De korte samenvatting: ja mensen we weten het zeker. Het klimaat warmt op door onze uitstoot van broeikasgassen, daardoor neemt extreem weer toe, smelt er steeds meer ijs en stijgt de zeespiegel steeds sneller. De toekomstige opwarming hangt in hoge mate af van de hoeveelheid broeikasgassen zoals CO2 die wij met z’n allen nog gaan uitstoten. Om te voorkomen dat de opwarming een bepaalde waarde overstijgt (bijv. 2 graden boven het gemiddelde van eind 19e eeuw) zal de netto CO2-uitstoot naar nul moeten (bijv. omstreeks 2075).”
Maar een dergelijke samenvatting dekt de lading van het wetenschappelijke deel van het rapport niet helemaal. Ferdinand Meeus, expert reviewer van het AR6 rapport en tevens scepticus, heeft een hele andere samenvatting gevonden:
“Hier een gedetailleerde analyse van klimaat rapport AR6 met focus op weerextremen door prof. Pielke. Conclusie : geen toename weerextremen zoals stormen, orkanen, overstromingen , droogtes, zegt IPCC zelf.” (https://mobile.twitter.com/fmeeus1/status/1426236743905333251)
Wat blijft over: er zijn meer hittegolven en het wordt warmer. Waarbij eigenlijk niet duidelijk wordt hoe of het ene (hittegolven) wordt verklaard door het andere (opwarming) of andersom.
Binnen enkele weken nadat het IPCC haar bevindingen heeft gepubliceerd, zijn er maar liefst drie studies verschenen ((Loeb et al., 2021 , Dübal and Vahrenholt, 2021 en Ollila, 2021; zie ook: https://notrickszone.com/2021/10/18/2001-2019-warming-driven-by-increases-in-absorbed-solar-radiation-not-human-emissions/) waarin duidelijk wordt gemaakt dat de toegenomen warmte van de afgelopen decennia helemaal niet samen hangt met de toename van CO2 (wat verantwoordelijk zou zijn voor een toename van de langegolf-straling), maar met de toename van zonnestraling als gevolg van een afnemend wolkendek. Dat is goed te meten want dan gaat het over kortegolf-straling.
Een dergelijke bevinding is natuurlijk onverklaarbaar wanneer CO2 de grote boosdoener van klimaatverandering zou zijn.
Nu beschikt het IPCC best wel over, wat het klimaat betreft, ‘wel-ingelichte kringen’. Het is eigenlijk nauwelijks voorstelbaar dat geen, van de honderden bij het rapport betrokken klimatologen, op de hoogte was van deze drie studies. Maar dan hadden we dus de wat vreemde samenvatting gehad:
“Van de voorspelde effecten van klimaatverandering weten we nu dat er geen toename weerextremen zoals stormen, orkanen, overstromingen , droogtes, zijn geweest, maar met grote zekerheid weten we ook dat de temperaturen zijn opgelopen/ meer hittegolven optreden dan twintig jaar geleden.
Dit wordt veroorzaakt door een afnemend wolkendek.
Daarnaast vinden we dat ook dat er teveel CO2 wordt uitgestoten.”
Eigenlijk betekent het niet opnemen van deze studies: we willen het niet weten…
Kan het nog vreemder? En het zou allemaal niet zo erg zijn als er alleen maar een meningsverschil bestaat over de omvang en aard van “global warming” in het IPCC-rapport, als het niet ook zou betekenen dat de massale geldbedragen, die worden geïnvesteerd in de ‘energie transitie’, met als gevolg een hoogst onzekere energiemarkt, worden opgehangen aan deze studie.
Daarnaast is er nog iets vreemds, wat mij dus triggerde bij het Channal 4 rapport, die mevrouw Kennedy heeft volkomen gelijk. Het IPCC rapport wordt zonder kritische vragen geaccepteerd door vrijwel alle regeringen in de wereld. Hoe kan dat als de studie in kwestie zoveel vragen open laat en hier reusachtige sommen geld mee gemoeid zijn?
Een dorp in Gallië (of liever, een flinke stad)
Alle regeringen? Misschien toch niet. R. Lindzen heeft op https://www.tabletmag.com/sections/science/articles/china-warming-richard-lindzen?mc_cid=1053c147cb&mc_eid=b7eeab7ee5 een belangrijke uitzondering ‘ontdekt’:
“Vanaf een minimumtemperatuur, die werd bereikt rond 1960, tot 1998, nam de mondiale gemiddelde temperatuurafwijking (de index die wordt gebruikt om de temperatuur van de aarde te beschrijven) toe met ongeveer 0,5 °C. Sindsdien is de nettostijging relatief onbeduidend geweest (behalve een grote El Niño in 2014-16) en bedroeg aanzienlijk minder dan voorspeld door alle klimaatmodellen.
Opgemerkt moet worden dat de toename klein was in vergelijking met wat er in een bepaalde regio’s kon gebeuren, en dat de temperaturen op een bepaalde locatie bijna net zo goed afkoelden als dat ze opwarmden.
Ondanks het feit dat de toename van CO₂ tot dusver gepaard is gegaan met de grootste toename van het welzijn van de mens in de geschiedenis, en ondanks het feit dat het begroeide gebied van de aarde sterk is toegenomen, mogelijk als gevolg van een toename van de rol van CO₂ bij fotosynthese, lijken regeringen hebben geconcludeerd dat nog eens 0,5 °C erbij, onze ondergang zal betekenen.
Men ziet frequente verwijzingen naar de instemming van 97% van ’s werelds wetenschappers. Zoals Joseph Bast en Roy Spencer (en ikzelf) hebben opgemerkt, is deze bewering echter misleidend. Je ziet ook verwijzingen naar stijgingen van zaken als de zeespiegel, orkanen en andere extreme weersomstandigheden, maar zoals al eerder is opgemerkt, zijn deze beweringen gebaseerd op een eenvoudig “cherry-picking”, met name ten aanzien van startdata voor de trends.
Daarnaast is er de belangrijke vraag wat precies een existentiële dreiging is. Volgens het Intergouvernementeel Panel van de Verenigde Naties inzake klimaatverandering, is er, als we doorgaan op de huidige weg en gebruikmakend van de huidige modellen (die de opwarming consequent lijken te overschatten), zou er in 2100 een vermindering van het wereldwijde bruto binnenlands product zijn van minder dan 4% (van een totaal BBP dat veel hoger zou zijn dan wat we nu hebben). Het is toch wel lastig om dit een existentiële bedreiging te noemen.
Laten we bovenstaande problemen even buiten beschouwing laten en ons afvragen waarom de emissies, die vermoedelijk hebben geleid tot de waargenomen toename van CO₂, ondanks alle waarschuwingen, toch zijn blijven toenemen. Afbeelding 2 hieronder toont het ondubbelzinnige antwoord.
De toenemende emissies uit China, India en de rest van de Azië, waren veel groter dan de kleine reducties in de Anglosphere en de Europese Unie. Inderdaad, als de emissies uit de Anglosfeer en de EU zouden stoppen (wat natuurlijk onmogelijk is), zou dat nog weinig verschil maken voor het CO2-gehalte in de atmosfeer.
Volgens de Global Energy Monitor plant China de toevoeging van 200 GW aan kolengestookte opwekkingscapaciteit in 2025. Als we aannemen dat dit een periode van vier jaar is en dat een grootschalige elektriciteitscentrale 1 GW oplevert, zou dat ongeveer één centrale per week zijn in de komende vier jaar. [ter herinnering, “ons” peperdure Groningen project gaat over maximaal 10 GW, EJ]
Waarom zou China opzettelijk de veronderstelde vernietiging van de aarde nastreven? (…)
Het antwoord op deze vraag is waarschijnlijk dat China de dreiging van klimaatverandering als gemakkelijk beheersbaar beschouwt, ongeacht wat men gelooft over de onderliggende fysica (vergeet niet dat de leiders van China, in tegenstelling tot de onze, over het algemeen een technische achtergrond hebben). Maar ze erkennen ook dat klimaathysterie in het Westen leidt tot beleid dat duidelijk gunstig is voor China. China stimuleert inderdaad activiteiten zoals de Chinees-Amerikaanse jongerendialoog over klimaatverandering, om klimaatalarm onder jonge Amerikaanse activisten te promoten. (…)
Debat over deze kwestie wordt vermeden en wordt zelfs actief onderdrukt onder de dwaze bewering dat de wetenschap “setteled” is. In 1988 had Newsweek inderdaad al beweerd dat alle wetenschappers het over het onderwerp eens waren, ook al was niets minder waar. En sindsdien is de waarheid nog verder begraven.
Zoals Steven Koonin, voormalig staatssecretaris van Energie voor Wetenschap onder de regering-Obama, op overtuigende wijze illustreert in zijn boek ‘Unsettled: What Climate Science Tells, What It Does not, and Why It Matters’, is het klimaat-probleem nog lang niet opgelost. Het boek is volledig gebaseerd op de officiële beoordelingen van het Intergouvernementeel Panel van de Verenigde Naties inzake klimaatverandering en van soortgelijke officiële Amerikaanse beoordelingsrapporten. De brute aanvallen op internet, gericht op Koonin, sinds de publicatie van het boek in mei, duiden op de afwezigheid van bijna elk niveau van discours. Maar gezien wat er aan de hand is, is de noodzaak van een open debat over zowel onze beoordeling van klimaatwetenschap als het voorgestelde beleid inderdaad hard nodig.”
Dus, hoewel de regering van China, evenals een aantal andere opkomende Aziatische industriële mogendheden, volledig achter de ernst van de klimaatcrisis en de IPCC rapporten lijkt te staan, zijn hun acties volledig tegengesteld aan deze belijdenis. China speelt vals.
En door vals te spelen is het land in staat om ook de laatste ‘maak-industrie’, van Europa, die volledig drijft op een vergevorderde automatisering (= goedkope energie vs arbeidslonen), weg te zuigen uit landen als Duitsland en het Verenigde Koninkrijk, waar de energieprijzen nooit concurrerend kunnen zijn met die van kolencentrales.
Door rustig mee te blijven praten over de klimaat-consensus en vooral doordat geen enkel land zich hiertegen durft uit te spreken, blijven de regeringen hangen in een onderlinge mondelinge consensus, die afhankelijk is van het IPCC, zoals het IPCC afhankelijk blijft van de westerse regeringen.
De kritische artikelen van sites als climategate.nl, klimaatgek.nl, clintel.nl, wattsupwithtat.com, kaltesonne.de en notrickszone.com zijn dus eigenlijk volkomen zinloos. Kritische artikelen krijgen geen reactie, het onverdraaglijke zwijgen.
De strijd is gestreden en ‘wij’ gaan verliezen. Het zal mij benieuwen hoe lang het duurt voordat ‘wij’ dat doorhebben (en waarom).
Geef een reactie